KAZIM AYDIN

Benzemez başka hiçbir mesleğe, yapılan hiçbir işe..
Benzemez, öğretmenlik mesleği..
Farklıdır onun bir çok yönü..
Onda kazanç hesabı yapılmaz mesela..
Gündelik, günübirlik hesaplama olmaz bu kutsal meslekte..
Kısa süreli bir uğraş, hele bir deneyim, bir başlayayım. Denilecek meslek değildir..
Bir tutku, bir tiryakiliktir ama zararlı olanlarından değildir..
Başlamaya, bulaşmamaya, tadını, lezzetini tatmamaya gör…
Geri dönüşü olmayan bir yoldur öğretmenlik yolu..
Öğretmenliğin meyvelerini, öğretmen olanlar, öğretmenlik yapanlar bir ömür boyu yerler..
Bu yeme, bildik, tanıdık yiyeceklerden değildir..
Saygıdır mesela..
Hani, herkese, her meslek sahibine nasip olmayan saygı..
Nerede ne zaman karşısına çıkacağı belli olmaz bu saygının, saygıyı gösterecekler..
Dün örnek bir iş yerinde, çok şirin bir markette karşıma çıktı bu saygı, bu saygıyı taşıyan sevgili öğrencim Kazım Aydın..
Aradan geçen bunca yıla, beyazlayan saçlara, sakallara rağmen değişmeyen saygı ve sevginin kendini göstermesi, biz daha ölmedik.. demesi idi.
Manavgat’ın güzel evlatlarından birisi sevgili Kazım öğrenciliğinde de aynı olgunluğa ulaşmış, iyi bir aile terbiyesi almış, büyüğünü, küçüğünü bilen, için de, Türk milleti, şanlı Türk bayrağı, vatan sevgisi taşıyan biridir..
Her sohbetimiz de, Manavgat’ın dertleri ile dertlendiğini, kafa yorup, çözüm aradığını anlıyorum..
Sakin ve saygı dolu halleri ile, bilgi ve birikimleri ile sohbete ayrı bir güzellik katan böyle güzel Manavgat evlatlarını Allah nazardan saklasın..