ÖLÜMDE VAR!..

Zor ama yapmak zorunda oldukları görevleri vardır insanların.

Zordur, gerçekten zordur bazı görevler..

Özellikle de o son görev denilen görevler..

Gelir bulunur, hiç beklemediğin, hiç istemediğin bir zamanda seni bu görevler.

Takatin yoktur, ayaklarında, kollarında..

Bir adım atmak istemezsin..

Hele o mezarın çukuruna inmeyi hiç istemezsin de; adı üstünde son görevdir bunun adı..

O inilmesi zor mezara inme,inip de en sevdiklerinden birini o mezara indirme görevi sana uygun görülmüş, sana verilmiştir..

Tutarsın..

Son defa olduğunu, son dokunuşun olduğunu bile bile..

 O sevdiğinin cansız bedeninin sarılı olduğu kefene .

Duygular karmaşık..

Kuruyan gözlerde kalan son gözyaşlarını da dökersin..

Dökülen o son gözyaşları elinde ki bembeyaz kefene bulaşır da; senden başka kimse fark etmez bunu ..

Yavaş yavaş,dikkatli bir şekilde yerleştirirsin sevdiğini mezarın buz gibi derinliklerine..

Kapatılır ,tahtalarla ..

İlk toprağı en çok sevenler atar, yavaş yavaş, dikkatle ..

Aman üzerine toprak değmesin bile dersin içten içe..

Zordur yapana , yapmak zorunda olana bu son görevler de ; yapılması gereken,yapılandır ..

Bu görevde ; makam mevki,rütbe fark etmez..

Manisa büyükşehir belediye başkanı Ferdi Zeyrek in mezara indirilme görevi de ,onun can arkadaşı , CHP genel başkanı Özgür Özel e verilmiş..

 Özgür Özel bunu kendine bir görev kabul etmiş ki ; bu zor görevi gözleri yaşlı,kalbi acı ile dolu iken yerine getiriyor..

Dedim ya, burada makam mevki,rütbe olmaz..

Özgür Özel de orada bir partinin genel başkanı olarak değil de ;

Ahret’e göç eden bir dosta , arkadaşa son görevini yapan acılı arkadaş..

Türkiye’nin büyük bir çoğunluğunu üzen , gözyaşları döktüren Ferdi Zeyrek başkana bir kez daha Allah’tan rahmet diliyorum, mekanı cennet olsun..

Ölümde var dostlar sakın unutmayın!..