SİSLİ HAVA..

Keşke ülkemin önündeki sisli havalar, bazı yolculuklarımız da önümüze çıkan, çıkıp da kısa bir süre sonra ortadan kaybolup giden, resimlerde, tablolar da çok da güzel gözüken sisler gibi olsaydı da dağılıp gitseydi…

Havalar sisli..

Yarınlar, ne yazık ki bu günden daha da sisli olacağa benziyor..

Sislerin hiç gitmemek, dağılmamak üzere ülkemin üzerine çökmeye hazırlandığını aklı başında her Türk vatandaşı biliyor , hissediyor, bekliyor..

Sisler kendiliğinden olmuyor, zaten bizim ülkemizi de tesadüfen geçmiyor ve geçiyordum uğradım tilki kardeş… demiyor..

Bilerek ,isteyerek, planlı bir şekilde getirildi bu sisli havalar güzel ülkemin üzerine..

Bir taraftan, bir kişi tarafından, bir el tarafından getirilmedi bu sisli havalar..

Uzun yıllar süren sinsi planlar sonucu, karanlık güçlerin olağanüstü uğraşları sonunda çöktü bu sisler..

Kuvvetli rüzgârlarımız ,deli, hatta zır deli poyrazlarımız vardı bu sisleri dağıtacak, dağıtıp da güzel ülkemin üzerinden arkalarına bakmadan kovacak..

Kırdılar kollarımızı, kestiler nefisimizi..

Düşman ettiler birbirimize..

Tomurcuklarımızı açmadan, açıp da çiçek olmadan soldurdular..

Bu günlerden geçtik , yenilgiyi kabul edip, pes deyip ; kendimizden umudu kestik de, evlatlarımız, torunlarımız için, yarınlar için de umutlar tükenir oldu..

Gençlerimiz uyuşturucunun , bağımlılığın kıskancında kurtulmayı değil de ölümü bekler oldular..

Umudum gençlerde…demek ne kadar güzel ve yerinde bir söz de ;umut veren gençlerin sayısı ne yazık ki günden güne azalıp gidiyor..

Zor yetişenleri kolay kurban ediyoruz birilerine, kolay kaybediyoruz..

Öyle yada böyle, ondan veya bundan..

Kendilerince haklı buldukları sebeplerden gençleri kaybediyor koskoca bir ülke.

Kaybedilen sadece gençler değil, bir gelecek, bir ülke.

Adının ne olması, kimin evladı olması ne fark eder ki ; hepsi bu güzel ülkenin evladı..

Bana bir şey olmaz, biz bir çok şeyden uzağız, biz şuyuz ,biz buyuz ..demeye gelmez ne yazık ki, gün gelir, uzaklarda yaşananlar koşar adım sana gelir .