Yazının ikinci bölümü Kemalist Devletçiliktir.Bu bölümde; çağının veçağlar ötesinin en büyük askeri ve siyasi dehası Türkün atası Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK’ün, Türk Milleti ve insanlığa bıraktığı en önemli kazanımlardan “Kemalist Devletçi Ekonomi Modeli’ni” yazmaya çalışacağım.
Öncelikle Kemalizm’in felsefesini ortaya koyalım. M. Kemal ATATÜRK; akıl ve bilimi hayatta her şey için en gerçek yol gösterici olarak kabul etmiştir. Bilim ve bilimsel yöntemler Kemalizm’in dayanak noktasıdır. Bilimsel yaklaşım kendiliğinden pozitivizmi ana felsefe olarak gündeme getirir.
Türkçe karşılığı “Olguculuk” biçiminde tanımlanabilecek olan pozitivizm, varolan olguların bilimsel yöntemle incelenmesi ve bunun sonucunda ortaya çıkan sonuçların da yine bilimsel yöntemle değerlendirilmesi biçiminde açıklanabilir.Pozitivizm; toplumsal ve siyasal olayları analitik yöntemle inceler, olaylar arasında bağlantı arar, gözlem yapar ve ilişkileri deneysel olarak test edip sonuca varır.
Pozitivizm, felsefede anlatılan idealizm ve materyalizm ayrımını reddederek, insan topluluklarının olduğu gibi ele alınmasını, sosyal ilişkilerin sosyal bilimlerin verileri ile değerlendirilmesini, siyasal gelişmelerin de siyaset biliminin verileri doğrultusunda ele alınmasını savunur.(3)
M. Kemal ATATÜRK kendini şöyle tanımlar: “Özgürlük ve bağımsızlık benim karakterimdir. Ben ulusumun ve büyük atalarımın en değerli miraslarından olan bağımsızlık aşkı ile yanan bir adamım” der. Yine “Ben diktatör değilim. Ben zorla ve insafsızca davranmak istemem. Bence diktatör zorla boyun eğdirendir. Ben kalpleri kırarak değil, kalpleri kazanarak egemen olmak isterim” der. (Söylev ve Demeçler, cilt 3. s.98.)
Her ne kadar Prof.Dr. Anıl ÇEÇEN ve Prof.Dr.A. Taner KIŞLALI, Gazi M. Kemal ATATÜRK’ü felsefi anlamda pozitivist olarak tanımlamışlarsa da,Şair Attila İLHAN ve “Dahi Diktatör” isimli eserinde Prof.Dr.C. ŞENGÖR, onun dünya görüşünü “Eleştirel Akılcılık” ve “Toplumsal Gerçekçilik” olarak tanımlamışlardır ki, bence de doğrusu bu tanımlamadır.Yani biz buna usa vurmakdiyoruz; doğa ve sosyal olguları aklın süzgecinden geçirip neden-sonuç ilişkisi kurup ve çıkan sonuca da “ACABA”sorusunu yöneltip, bilimsel merakla değerlendirmektir.
Olayları dramatize etmeden M. Kemal ATATÜRK’ün, toprakları emperyalist ve kapitalist devletler tarafından işgal edilmiş olan yurdumuzu; Anadolu halkının öz gücüne güvenerek ve onun kahraman bir ulus olduğuna inancı ile yaptığı, tarihteki ilk Ulusal Kurtuluş Savaşı sonucu, Ulusal Bağımsız Türkiye Cumhuriyeti’ni 29 Ekim 1923’de, Türk Aydınlanma Devrimini başlatarak kurduğunu biliyoruz.
O günün koşullarında, savaştan yeni çıkmış yoksulluk içinde bir halk vardır. Erzurum’dan Ankara’ya hareket eden M. Kemal’e baktığımızda sağ elinde tabancası, sol elinde de kendisi hakkında çıkarılan idam fermanı olduğunu bilmek, konunun sadece ekonomik veyoksulluktan ibaret olmadığını anlamamıza yardımcı olacaktır. Osmanlı; İngilizlerin de zorlamasıyla Mustafa Kemal Paşa hakkında idam fermanı çıkarmıştır.İşinözünde o ferman ve Gazi Paşaya biçilen idamlık gömlek; “Türk’ün makus talihini”yenmek için çekilen isyan bayrağını ve Mustafa Kemal ve arkadaşlarının seçtiğisilahlı mücadele yolunu engellemek için alınmış bir karardı. Mustafa Kemal Paşave arkadaşları “tabancayı” yani silahlı mücadeleyi seçtiler ve idam gömleğini yırtıp, tarihin çöp sepetine attılar…
Konuyu dağıtmadan Kemalist Devletçiliğe geri dönelim. Üretim ve kalkınma modelleri toplumsal yapıya göre belirlenir. Cumhuriyetin ilk yıllarında, Türk toplumunda sanayi ve sanayici yoktur. Feodal, yarıdan fazlası köylü olan göçebe bir toplumsal yapı vardır. Ticaret de azınlıkların elinde olup, yerli burjuvazi bulunmamaktadır. Böyle bir toplumda liberal veya kolektivist üretim modeli uygulanabilir mi? Tabii ki hayır.Bu durumda yokları var etmek için “Devlet Toplumculuğu” denilen bir model ortaya konuldu.
(3) Çeçen. A. KEMALİZM. Cumhuriyet Kitapları.1999
RAMAZAN AÇIKGÖZ
+ There are no comments
Add yours